خدای من این کدامین غم است که اقیانوس را سر به زانو نشانده و آسمان را به گریه واداشته است؟ کدامین مصیبت است که عطش انتقام را تا ابد در دلهای شیعیان زنده نگه می دارد؟

زهرا ! با من بگو چه سان علی را در کوران تنهایی رها می کنی تا پس از تو پیوسته در حزن و اندوه به سر برد و شب ها را به بیداری سپری کند و با چاه سخن بگوید.

چگونه نوگلان نازنینت را وا می گذاری تا در فراقت بگریند و اندوهشان را از پدر پنهان کنند.

مادر . یکبار دیگر چشم باز کن . حسنین و زینبین را بنگر که چه مشتاقانه بهبودی تو را آرزو می کنند و علی را که می داند تقدیر تو را از او خواهد گرفت.