إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذینَ آمَنُوا الَّذینَ یُقیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُون‏ 

خداوند متعال بر انسان ولایت مطلق دارد و انسان موظف است که از این ولایت اطاعت کند آن هایی که ولایت الله را می پذیرند خداوند آن را از ظلمات جهل، تاریکی و گمراهی به سوی نور علم ، دانایی و سعادت سوق می دهد. و اما آنان که ولایت طاغوت را بر می گزینند همواره از نور به سوی ظلمت قدم بر می دارند تا جایی که دچار ضلالا بعیدا گمراهی بسیار دور می شوند.. برای آن که انسان از افتادن در ورطه ی گمراهی نجات یابد باید دستورات خداوند متعال را انجام دهد چرا که اوست که انسان را آفریده و به تمام زوایای وجودی او آگاه است و میداند سعادت او در گرو چه چیزی است . لذا انسان با اطاعت مطلق و بی چون و چرا از خداوند به سعادت دنیوی و اخروی می رسد.اما انسان نیاز دارد که دستورات خداوند متعال برای او تبیین شود و مدام الگویی شبیه خود داشته باشد تا تمامی وظایفش را برای وی تبیین نماید لذا خداوند متعال انسانهای کامل را جهت الگو به پیامبری و امامت برگزید و فرمود رسول را اطاعت کنید و اطاعت اولی الامر را همانند اطاعت از رسول قرار داد. اینان نمایندگان خداوند بر روی زمینند و از هرگونه رجس، خطا، بی عقلی مبری می باشند. لذا انسان با اطاعت از اینان همواره از سقوط در ورطه ی گمراهی نجات می یابد. و در زمان غیبت امام باید به فرد اعلم ، مدیر، مدبر و شجاع زمانه همانگونه که در حدیث امامن فرمود فارجعوا الی روات احادیثنا مراجعه کنیم.

در حادثه 9 دی مردم ثابت کردند که ولایت مطلق از آن خداوند و نمایندگان اوست. ثابت کردند إن الحسین مصباح الهدی و سفینه النجاه . ثابت کردند اطاعت از ولی فقیه آدمی را از افتادن در ورطه ی فتنه و گمراهی و فریب دیگران نجات می دهد. ثابت کردند برای شناخت حق از باطل فقط ولی است که می تواند نجات دهنده باشد.ثابت کردند اگر با بصیرت همراه شوند هرگز شکست و فریب فتنه ایادی طاغوت را نمی خورند. حماسه 9 دی بر مردم ایران عزیز گرامی باد.

هان ای انسان های هفت اقلیم. ای خفتگان به ظاهر بیدار و ای آشنایان غریبه حال و ای سوگواران خوشحال.

به پا خیزید. آزادگی را پیشه سازید. طومار سالیان اسارت در هم آمیزید. برخیزید که سرسبزی باغ های خیالتان را به غارت بردند. آزادگان را به اسارت بردند . آزادگی را به حقارت کشاندند و صاحب منصبان نهان خانه آزادگی را به سوگ آزادی نشاندند.

مگر فریادهای بی امان او را نمی شنوید که سالیانی است در گوش آدمیان طنین انداخته که رهایم کنید.

بیایید تندیس آزادگی را بر دیوارهای شهر بیاویزیم که یادمان نرود ارمغان رهایی را پاس بداریم و تن به ذلت و اسارت نا اهلان ندهیم مبادا که هنگامه مبادای آزادگی فرا رسد و تندیس بی همانند آزادیمان فرو ریزد، بشکند و زیر پای بی خردان خرد گردد.

برخیزید تا سایه سارآزادی و رهایی تا همیشه بر مناره های سرزمین آبادمان جلوه گر باشد.

مولای من سلام. سلام بر تو ای ستون استوار دین. سلام بر تو ای آیت حق الیقین. سلام بر تو ای ادامه خدا بر زمین.

کلامی ژرف می باید سرودنت را که در همیان واژه هایم نمی یابم. می دانم که باید معتکف وادی عشق باشم تا لایق حضورت شوم.

با من بگو بر بلندای کدامین سجده گاه به نیایش ایستاده ای تا نماز عشق را به تو اقتدا کنم.

مهدی گواه تمام بی کسی ام. مرا از خویش مران. اگر سرشار از خاکم رهایم کن از این خاکدان. بگذار خالصانه پا در رکابت نهم و در آن قیام مطلق یاری گرت باشم و از شوق وصال سر بر آستان عرش بسایم.

ای رحمت بی منتهای رحمان و ای از تبار پاکان ! شب و روز برای آمدنت دعا می کنم تا هرم حضورت جهان را فراگیرد و ندای زیبای « انا بقیه الله » سر دهی و عطش سالیان فراق را در آبشار نگاهت سیراب سازم.

ای اشک ای فروغ رخ پر گناه من

ای اشک ای بهای دو چشم سیاه من

ای شب نشین خاطره های پر از امید

ای آبشار روزنه های نگاه من

آهسته باز شور پراکنده ای به دل

نمناک و گرم رو به سوی قبله گاه من

آنک ببار از پس این دیدگان سرد

شو همدمی به صبحدم و شامگاه من

هنگامه وداع، مرا کارساز باش

فانوس شو بتاب بر آرامگاه من