دلم گرفته از این روزها دلم تنگ است./ میان ما و رسیدن هزار فرسنگ است.

هیچ از خود پرسیده اید که چرا ؟ چرا می خواهیم مهر شرمندگی تا ابد بر پیشانیمان حک شود /

این قدر فاصله از چیست ؟ ما که نمی دانستیم. برایمان تعریف کردند که چه غوغایی بود در دلها .

از انسان تا خدایی شدن فاصله ای نبود جز این تن خاکی.

پدرانمان برای چه می جنگیدند؟

وای بر ما.

چقدر دنیایی شده ایم.

مگر از یاد برده ایم خون شهدا را که اینچنین جسورانه پایمالش می کنیم؟

وای بر ما 

ماه و فلک پرتو جمال محمد

 خیل ملک بنده کمال محمد 

لوح و قلم ، عرش و فرش و جنت و افلاک

 خلق شد از نور بی زوال محمد

از پشت پرده تا مه من آشکار شد 

مهر ولای او سبب افتخار شد 

نور ششم امام ششم حجت ششم 

بر کل ماسوای خدا شهریار شد

ای شمع یاریم کن تا بتوانم این شب تار را با نور تو به صبح برسانم

ای قلم از نوشتن باز نایست. چرا که فقط با تو می توانم لحظه های تاریک شب را گره بزنم و به صبح برسم

ای مرگ مهلتم ده تا با مداد پاک کن توبه گناهانم را پاک کنم و بعد با تو همسفر شوم

ای خورشید زیبا زودتر طلوع کن تا ریشه های نا امیدی در بدنم یخ بزنند

ای اشک های لرزان ابر چشمانم را بارانی کنید تا بغضی که گلویم را می فشارد پاره کنم و بگویم خدایا مرا ببخش

والفجر و لیال عشر

دهه فجر ،‌ سرآغاز طلوع اسلام،‌ خاستگاه ارزشهای اسلامی، مقطع رهایی ملت ایران و بخشی از تاریخ ماست که گذشته را از آینده جدا ساخته است. در دهه فجر اسلام تولدی دوباره یافت و این دهه در تاریخ ایران نقطه ای تعیین کننده و بی مانند بشمارمیرود. دهه انقلاب از رشحات اسلام است و آئینه ای است که خورشید اسلام در او درخشید و این دهه باید با عظمت هرچه تمامتر برگزارشود. این مراسم را با هیجانهای عاطفی صحیح باید با طراوت و تازه کرد. رهبر معظم انقلاب

یا صاحب الزمان لیت شعری این استقرت بک النوی

لیت شعری . . . . .

آقای خوبی ها کجایی ؟

ماه من . . . . ای کاش می دیدم تو را . . . ای کاش

آقای من . . . مغموم و دلتنگم . . . بیا ... آقا کجایی ؟

دیگر این دنیا مکان زندگانی نیست ! بی تو بی نور است !

بی تو تاریک است !